over ons
Van Boerderij tot Cafetaria
In de vorige eeuw (de 19e) werd aan de Reeweg een boerderij gebouwd door de heer Folkert de Boer op plaats waar reeds een boerenbedrijf was gevestigd. De boerderij, die in het dorp de naam ‘Folkert’s schuun’ (de schuur van Folkert).
De Reeweg was toen een zandweg, die richting de rede (de plaats waar de schepen bij het eiland voor anker gingen, ten westen van de huidige jachthaven) de Banckspolder met het dorp verbond. Naast de boerderij stond het “Bestelhuis en wachtlokaal der Motorboot”, het voormalige ‘Recht- en Raadhuis’, daarna Posthuis en thans Hotel Van der Werff.
De schuur van de boerderij langs de Reeweg en had de grote schuurdeuren gesitueerd op de plaats waar thans de Voorstreek begint.
Logementhouder
Folkert Hendrik de Boer zette in 1852 het bedrijf van zijn stiefvader Johan Cremer (gehuwd met de weduwe Renske Folkerts de Boer) na diens overlijden voort. Het was een gemengd bedrijf: boerenbedrijf (akkerbouw en veeteelt), een voermanderij, brievengaarderschap (soort postkantoorhouder) en logement. Hij was hiermee de vijfde herbergier van wat later Hotel Van der Werff zou gaan heten. Zijn zoon Folkert nam later de PTT activiteiten van hem over en vestigde zich in de Middenstreek in het pand waarin thans de Sâpkum is gevestigd. Folkerts seniors tweede zoon Hendrik zette de voermanderij en het boerenbedrijf aan de Reeweg voort. Terwijl dochter Ake en haar man Albert Klontje samen met de weduwe van Folkert senior het logement onder de naam “Hotel mej. De Weduwe F. de Boer” voort zetten. In 1907 overleed de weduwe De Boer en een jaar later werd Albert Klontje benoemd tot gemeenteontvanger. Het Hotel werd overgedragen aan Hendrik de Boer en diens echtgenote Aukje. Deze hadden te weinig zakelijk inzicht om het hotel goed te kunnen voeren. Daarbij hadden zij het wel erg druk met de werkzaamheden op het naast gelegen boerenbedrijf annex voermanderij. In 1913 nam pensionhouder en voormalig dorpsveldwachter Sake van der Werff het hotel over. Het echtpaar De Boer bleef wonen in het woonhuis van de boerderij. Van der Werff verbouwde de schuur (Folkerts schuun) later tot bioscoop annex danszaal.
Schoenreparatie-bedrijf
Op 25 juli 1939 ontstond in Folkerts schuun brand doordat een film van Laurel en Hardy vlam vatte. De schuur brandde geheel af, het woonhuis kon behouden worden. De schuur werd niet weer herbouwd.
Het woonhuis werd later overgenomen door de familie Bouwhuis, die er een winkel-woonhuis met schoenreparatie-werkplaats van maakten. In het begin van de vijftiger jaren werd het bedrijfje overgenomen door Schoenenhuis Van Dijk uit Dokkum. Het filiaal annex schoenreparatie werd de laatste tijd gerund door de heer en mevrouw Broerse. In 1973 werd gestopt met de schoenreparaties op het eiland en werden schoenen voor reparatie naar het bedrijf te Dokkum verstuurd.
In 1975 werd Klaas Sikkema, tot dan verkoopadviseur bij de Hema, filiaalhouder van de Schiermonnikoger schoenenwinkel. Na enkele goed verkoopjaren, deelde de heer Van Dijk jr hem eind 1979 mede, dat hij het bedrijf wilde afstoten. Invoering van goedkope bootabonnementen zorgden voor een grotere mobiliteit van de eilander cliëntele. Hierdoor liep in twee jaar de omzet ziender ogen naar beneden.
Snackbar-broodjeshuis
Na veel wikken en wegen besloten Klaas en Janny Sikkema het pand over te nemen om hierin een snackbar te vestigen. Ondanks bezwaren en een kort geding van hotelhoudster mej. A. Bol en een aantal ondernemers in dezelfde branche, kon snackbar De Halte op 26 mei 1980 officieel haar deuren openen.
Nadat het eerst de bedoeling was om de oude naam, Folkert’s schuun, in de naam van de snackbar te verwerken (Veurhus Folkert’s schuun), werd gekozen voor de naam De Halte. De eerst bedachte naam was te lang en voor vele gasten onuitspreekbaar.
De Halte dankt zijn naam aan de plaats gelegen naast de bushalte in de Reeweg.
Cafetaria De Halte
In 1989 werd het pand grondig verbouwd en kwam er achter de zaak een nieuw woonhuis. De klantenruimte werd behoorlijk vergroot, evenals de werkruimte achter de verkoopvitrines. Het bedrijf veranderde tevens de naam in Cafetaria De Halte en kreeg als beeldmerk het bekende vogeltje. Dit beeldmerkvogeltje heeft de bijnaam Miesje gekregen. Beide kinderen, Roland en Marjan, alsmede hun partners werken mee in het familiebedrijf. Sinds 1997 als is de familie ook eigenaar van drink- & eethuis De Berkenplas.
Het concept was prima, maar bleek op het eiland niet dat op te leveren als werd verwacht. Besloten werd na zes jaar Kwalitaria weer verder te gaan met De Halte. Henk en Klaas ontwierpen een eigen huisstijl, die overal in en rond het bedrijf is te vinden. Verder werd er een assortiment samengesteld, die niet of nauwelijks onder doet aan die van de Kwalitaria. De Halte hoopt hiermee weer jaren vooruit te kunnen.